wyjątek

wyjątek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. wyjątektku {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'część wydzielona, pochodząca z większej całości, zazwyczaj jakiegoś tekstu, utworu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyjątek z tekstu ustawy, z listu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odstępstwo od obowiązującego prawa, od przyjętych powszechnie zasad, obyczajów': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyjątek od reguły, zasady. Nie robić żadnych wyjątków. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ktoś lub coś różniącego się od reszty pod jakimś względem, zazwyczaj ktoś niezwykły, coś niezwykłego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ten uczeń stanowił chlubny wyjątek w klasie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyraz lub jego forma poprawne, chociaż odbiegające od ogólnej reguły w danym systemie językowym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyjątki ortograficzne.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}bez wyjątku; robić – zrobić wyjątek {{/stl_10}}